Duchowość Wspólnoty

Duchowość naszej wspólnoty wypływa z piękna Krzyża, na którym Chrystus podarował człowiekowi nowe serce. Tajemnicą Miłosierdzia Drzewa Krzyża jest Niepokalana Maryja – Ta, która swoją chwałą przewyższa Aniołów, a jednocześnie jest głęboko oddana człowiekowi na mocy łaski w macierzyńskie duchowym. Z taką samą miłością, jaką Maryja opiekowała się swoim Synem, opiekuje się również nami, którzy jesteśmy członkami w Jego Mistycznym Ciele, jakim jest Kościół. Dlatego uczymy się kochać Maryję, przyjmować Ją do głębi naszych serc i wszystkich spraw jako Mamę.

Odkrywając godność kobiety, jaką Chrystus wyrysował dla nas w Maryi, przyglądamy się swojemu pięknu – dzięki ofierze za to piękno, jaką jest Krzyż. Dlatego to upragnione w nas piękno budzimy przez udział w życiu liturgicznym Kościoła, podczas wspólnotowej Eucharystii, Adoracji i pochylaniu się nad mocą Słowa Bożego.

Maryja była zaproszona do ścisłej relacji z Duchem Świętym. To w Jego mocy właściwie odczytywała plan Boży. Dlatego za wzorem Maryi codzienną modlitwą Wspólnoty jest koronka do Ducha Świętego, abyśmy również jako Jej Córki podążały nie za swoją wolą, ale za wolą Boga – w budowaniu Jej Ogrodu.

Maryja jest również nowym stworzeniem, ukazującym harmonię w budowaniu relacji z bliźnim, którą grzech w nas osłabił. Nasze podobieństwo do Stwórcy wyraża się w relacyjności, jaka w sposób doskonały istnieje w Trójcy Świętej. Dlatego bardzo ważnym czynnikiem formacyjnym we Wspólnocie są relacje, budowane m.in. poprzez spotkania integracyjne, które prowadzimy w górach, na wyjazdach, w naszych domach.

Maryja jest Matką Miłosierdzia. Ona jest zwierciadłem pragnienia Boga w stosunku do człowieka, jakim jest całkowita wolność od grzechu. Ta perspektywa łaski, ta zdolność posiadania serca miłosiernego jest możliwa na naszej drodze przez współpracę z łaską, która jest skuteczna w wyprowadzaniu nas ze złych skłonności. Miłosierdzie czerpane od Chrystusa uzdalnia nas do bycia podobnym do Niego – by świadczyć miłosierdzie wobec innych. I z tym zdumiewającym przesłaniem biegniemy do kobiet, które zapomniały i przestały wierzyć w swoje piękno. Niczym Maria Magdalena głosimy: Widziałam Pana! – miłującego, pochylającego się nad człowiekiem, dobrego, wiernego, zatroskanego o to, aby owoce Jego Męki, Śmierci i Zmartwychwstania dotarły do jak największej liczby osób. A zapach tej wolności i piękna niesiemy w mocy Ducha Świętego pod sercem Maryi w konkretnych projektach na rzecz godności kobiety.

Dlatego też hasło Jedność w Miłosierdziu są streszczeniem naszego apostolatu.