Charyzmat Wspólnoty

Wspólnota opiera się na pięciu drogach poznawania Maryi, zaproponowanych przez Komisję Maryjną Konferencji Episkopatu Polski:

1) Droga liturgii i Słowa

2) Droga prawdy

3) Droga piękna

4) Droga miłości

5) Droga doświadczenia

W oparciu o te drogi przygotowana została cotygodniowa formacja dla kobiecego serca. Biblijna symbolika ogrodu jest dla nas inspiracją ku temu, aby traktować swoją duszę jako ogród – miejsce pielęgnowania i wzrostu relacji pomiędzy człowiekiem a Bogiem, w Jezusie Chrystusie. Osoba Maryi, całkowicie ukształtowana przez relację do Trójcy Świętej, stanowi dla nas radosny przykład tego, jak głęboko i świadomie człowiek może przeżywać dar swego człowieczeństwa w całkowitej zależności od Stwórcy.

Wzór Niepokalanej Maryi stanowi dla nas drogę w rozumieniu prawdy o godności człowieka, w jaką zostaliśmy przyobleczeni na mocy chrztu świętego; drogę współpracy z łaską Bożą, aby – całym sercem odpowiadając na obecność Boga w codziennym życiu – radośnie świadczyć o nadziei, jaką mamy w Chrystusie; drogę pielęgnowania relacji z bliźnimi, wchodząc w tajemnicę ofiarnej miłości, jakiej wzór pozostawił sam Jezus.

Patronką wspólnoty jest Maryja z Guadalupe. Podczas spotkań towarzyszy nam płótno z Jej wizerunkiem, przywiezione w 2017 r. z Sanktuarium Maryi z Guadalupe w Meksyku przez Renatę Białą, przebywającą tam na misjach. Przesłanie Maryi z Guadalupe, ukryte w symbolach tilmy, jest dla nas inspiracją w naśladowaniu Maryi i zanoszeniu Jej macierzyńskiego ciepła (i przesłania miłosierdzia, którym Ona jest wypełniona i które w sobie niesie) do najuboższych środowisk w Krakowie. Stąd też Wspólnota dzieli się prawdę o godności i pięknie człowieka w oczach Stwórcy z kobietami przebywającymi w więzieniach, domach opieki społecznej (okres przed pandemią), a także do kobiet mieszkających w przytulisku, które prowadzą siostry Albertynki.

Nazwa Wspólnoty Ogród Maryi jest streszczeniem, drogowskazem duchowości, jaką staramy się żyć, zanosząc to odrodzenie i odkrywanie piękna w nas, mocą Krzyża Chrystusa, względem poszukujących i zagubionych osób. To w sercu Niepokalanej Maryi ogród, który pierwotnie jest miejscem relacji Boga i człowieka (por. Rdz 2, 15), ponownie – na mocy zasług Chrystusa, Jej Syna – rozkwitł w pełni. Ona jest symbolem odnowionego stworzenia w Duchu Świętym, jest miejscem zbawionych ludzi. I całym swym niezwykłym obdarowaniem wskazuje na skuteczność łaski, którą i nas Chrystus codziennie obdarowuje. Tylko w Nim możemy ponownie odkryć, w ogrodzie naszej duszy, piękno naszego powołania i obdarowywać tą pewnością inne kobiety, które – niczym wyschnięte ogrody – wołają i tęsknią za napojem prawdziwej wody życia.